سورنا فیروزی
شناخت سرزمینهای عهد کهن در بررسی هویت تمدنهای باستانی به هنگامهای خاص، بسیار اهمیت دارد. زیرا میتوان از این راه، پیشینۀ ملتها و ارتباطات آنان با یکدیگر را در مناطق گوناگون ارزیابی نمود.
از این رو، در این نگاشته به دور از هر گونه صدور قانون و قطعیتی، به بررسی جغرافیای سیاسی آسیای غربی از منظر سومریان و همسایۀ شمالی آن، اکد، میپردازیم.
گردآوری و تنظیم: مهرداد معمارزاده طهران (ایرانمهر)
برگرفته از: دانشنامۀ کاشان - جلد 3 و 4، دکتر جهانشاه درخشانی
https://www.balatarin.com/permlink/2014/12/2/3742151
کهنترین اشاره به سرزمین گوتیوم (کوتیوم)، در دوران پیش از فرمانروایی سارگُن یکم و در سندی از «لوگَلآنِهموندو» فرمانروای شهر اَدَب در میانرودان (4500 سال پیش) بوده است.
در این سند، به سرزمین گوتیوم همراه سرزمینهای سوبَرتو و «کور-/گیش/اِرین»(1) در پهنۀ شمال خاوری و ایلام در پهنۀ جنوب خاوریِ میانرودان و سرانجام سرزمین پَرَشی در خاور ایران اشاره میشود.