دوگانهء جعلی سامی-آریایی

مهرداد ایران‌مهر

عبارت سامی برای نخستین بار در دههٔ ۱۷۸۰ میلادی، توسط اعضای مکتب تاریخنگاری گوتینگن استفاده شد.

 

یوهان گوتفرید آیشهورن، آن را بر اساس نام سام یکی از سه فرزند نوح در سِفر پیدایش پیشنهاد داد.

سپس نیز، نام آرامی که برگرفته از نام آرام پسر سام بود را بر زیرمجموعه‌ای از آن نهادند.

بر پایه سِفر پیدایش، سام و حام و یافث فرزندان نوح، و نیز طبق کتاب یهودی جاشر، ایلام، آشور، ارفکشاد، زیزی، لود و آرام فرزندان سام هستند.

کاهنان یهودی، پس از آشنایی با این جمعیت‌ها در بابل و سپس بازگشت به سرزمین‌شان، هر یک از این مردمان را به عنوان فرزند و نوادهء یکی از پیامبران گذشتهء نامعلوم خود معرفی نمودند.

مسیحیان یهودی نیز در دوران استعمار، با ساخت مفاهیمی ساختگی چون آریایی آسیای میانه‌ای و سامی میانرودانی، بر این جعل و دوگانگی دامن زدند.

سر هنری کمپبل بنرمان، نخست‌وزیر بریتانیا:

ملت‌هایی هستند که قلمروهای وسیعی در اختیار دارند و سرزمین‌هایشان انباشته از گنج‌ها و منابع پنهان و آشکار می‌باشد. آن‌ها بر نقاط و شاهراه‌های ارتباطی جهان مشرف بوده و بر آن تسلط دارند، سرزمین‌هایشان مهد پیدایش اکثریت قریب به اتفاق تمدن‌ها و مذاهب نوع بشر بوده است. این مردمان اعتقادات، زبان، تاریخ و در نتیجه آرزوها، محرک‌ها و نیروی مشترک دارند. هیچ نوع مواضع معمولی نمی‌تواند بین آن‌ها جدایی بیندازد ... می‌باید جسمی خارجی به شکل حائل در قلب این ممالک قرار داد تا مانع از اتحاد و رسیدن دو طرف آن به همدیگر شده، به طوری که قدرت آنان را در جنگ‌های بی‌پایان تحلیل برده و کاملا ناتوانشان کند.

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

http://t.me/oldhistor