ایران آینده
بازنگری در تاریخ قلمرو میانی
ایران آینده
بازنگری در تاریخ قلمرو میانیدرباره من
در حال تبدیل به اندیشکده/ مرکز ملی مطالعات تاریخی (پژوهشگر تاریخ کهن ایران)
ادامه...
فردوسی، ایرانبان تاریخ ایران
دکتر آزاده احسانی
حکیم ابوالقاسم فردوسی، بزرگ ایرانبان تاریخ ایران
سر آمد کنون قصۀ یزدگرد
به ماه سپندارمذ روز ارد
ز هجرت شده پنج هشتاد بار
که پیوستم این نامۀ نامدار
سالِ مَهی(قمری)، در هر سال ۱۱ روز کمتر از سال خورشیدی است؛ که در چهارصد سال می‌شود ۴۴۰۰ روز.
اگر این شمار روز را بر ۳۶۵ بخش کنیم، می‌شود ۱۲ سال و ۲۰ روز خورشیدی؛ و چون ۱۲ سال را از ۴۰۰ کم کنیم، برابر خواهد شد با سال ۳۸۸ خورشیدی.
از این رو، فردوسی «شاهنامه» را در سال ۳۸۸ خورشیدی به پایان رسانده و بنابراین سال ۱۳۸۸ «هزارمین» سال سُرایش شاهنامه به سالِ خورشیدی است*، که چنین سالی شایسته‌ترین زمان برای بزرگداشت جانِ جاوید سخن پارسی «فردوسی بزرگ» بود.
زبان بشکوه و بنیروی پارسی، در درازنای تاریخ ایران‌زمین پهنۀ پدید آمدن دانش و اندیشه و ادب بی‌مانند و پربار اندیشمندان ایرانی بوده است.
سرایندۀ راستین تاریخ ایران «حکیم ابوالقاسم فردوسی» نگاهبان زبانی بود که به راستی از زبان‌های پیشرو در جهان بوده و هست. زبانی که در درازنای تاریخ پرفراز و نشیب خود، به روانی آبشار آناهیتا سرزمین‌های ایرانی و انیرانی را در می‌نوردید و اندیشۀ اندیشمندان را به دفترها در می‌آورد.
چو قند می‌رود این پارسی به قوّت طبع
نه مَرکبیست که از وی سَبَق بَرَد تازی
(سعدی)
زبان فارسی، تنها زبانی است که دگرگشت دستوری و واژگانیش از روزگار کهن تاکنون به گونه‌ای بی‌مانند و نیک‌آهنگ سرانجام یافته است.
این زبان، امروزه از دیدگاه زبان‌شناختی، زبانی پیشرفته و همسو با زمان خویش است.
بدین رو، در هزارمین سال سرایش شاهنامۀ فردوسی که نماد جاودان پایداری و پویایی فرهنگ ایرانی است، گرامی داشتیم یاد خداوندگار سخن پارسی و روانِ جاودانۀ ایران «فردوسی بزرگ» را.
آفرین بر روان فردوسی
آن همایون‌نژاد فرخنده
او نه استاد بود و ما شاگرد
او خداوند بود و ما بنده
(انوری)
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:
اره واقعا مثلا این آقارکلی به مازنی ها توهین کرده در کتابش مانند دیو بد کنش بدخواه یزدان نشناس و... حالا ما مازنی ها باید برا این شخص فرش قرمز پهن کنیم
ا
اشتباه به عرضتان رسانده‌اند. به زودی مقاله‌ام در همین باره متشر می‌شود.
سلام،
با سپاس از وبلاگ تحقیقی شما،
بررسی ای پیرامون " نظامی گری و ایده ئولژی در تاریخ اسطوره ای ایران " با استفاده از شاهنامه فردوسی در دست است. درس هایی که فردوسی داده است اما ما فراموش کرده ایم