رخداد ۲۷

برابری-قسمت بیست و هفتم

کارشناسان:

مهرداد ایران‌مهر و محمد محبی

بخش بیست و هفتم:

-فرق میان انسان و دیگر جانوران در مواجهه با آتش، این بوده که به دلیل مغز نسبتا تکامل یافتهء اولیه، به گونه‌ای غریزی و ناآگاهانه از آتش نمی‌گریخته است.

-پژوهش‌ها بر روی میتوکندریای مادری نشان می‌دهد که نیای مادری انسان نوین چیزی حدود ۱۷۰۰۰۰ سال پیش در شرق آفریقا می‌زیسته است. اما نیای مشترک پدری، حدودا ۴۰۰۰۰ سال قدمت کمتری دارد.

-یک فرضیه این است که خشکسالی و تنش‌های محیطی پیش آمده، باعث کاهش جمعیت شکار در شرق آفریقا شده و گله‌ها به سمت آسیای غربی که در آن دوران یعنی چیزی حدود ۱۰۰۰۰۰ سال پیش از اقلیمی مناسب برخوردار بوده است، رانده شدند. جمعیت‌های پراکنده انسانی نیز که هنوز در دوران پیش از کشاورزی به سر می‌بردند، برای گردآوری دانه‌های خوراکی و شکار، به دنبال آن‌ها در آسیای غربی گسترده شدند.

-انسان‌ها به دلایل اقلیمی که ذکر شد، پس از گسترش از شرق آفریقا، در آسیای غربی به مرکزیت فلات ایران استقرار یافته و سپس بخش‌هایی از ایشان به سایر نقاط جهان سرازیر شدند...

نسخۀ صوتی:

https://s28.picofile.com/file/8464173718/barabari_27_5_.ogg.html

پیوند اصلی:

https://irane-ayandeh.blogsky.com/Roqdad

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

https://t.me/oldhistor

حذف یا مسخ تاریخ

از اوایل قرن هفدهم، اروپای غربی به پیشرفت‌های علمی دست یافت و همزمان نیز به استعمار دیگر کشورها اقدام نمود.

غاری با خاطرات انسان ۶۳ هزار ساله

بهروز بازگیر
(سرپرست هیات باستان‌شناسی غار کلدر)

مقدمه
درۀ خرم‌آباد، بنا بر گواه یافته‌های دیرین‌شناسی، یکی از کهن‌ترین زیستگاه‌های بشری به شمار می‌رود. دست‌افزارهای پارینه‌سنگی کهن و غارهای مسکونی و منقوش، مکان‌هایی هستند که مورد مطالعۀ دیرین‌شناسان قرار گرفته‌اند. مطالعات نشان می‌دهد که این دره به عنوان یکی از قدیمی‌ترین دره‌های مسکونی از پارینه‌سنگی تا دوران اخیر بوده است.

به هم فشردگی این دره و وجود غارهای متعدد که توسط انسان‌های پیش از تاریخ اشغال شده بود، موجب شد که پژوهشگران این دره را مرکز تحقیقات خود قرار دهند.

درۀ خرم آباد لرستان را می‌توان پایتخت پارینه‌سنگی و سکونتگاه اولیۀ انسان‌های هوشمند دانست.

رخداد ۲۶

برابری-قسمت بیست و ششم

کارشناسان:

مهرداد ایران‌مهر و محمد محبی

بخش بیست و ششم:

-بخشی از ژن‌های نئاندرتال‌ها (حدود ۶ درصد)، هم‌اکنون در محتوای ژنی ما موجود است.

-انسان هنوز هم در حال سیر تکامل زیستی خود است. رشد زیستی مغز و فناوری‌ها در زندگی انسان، ۱۰۰ برابر حالت طبیعی آن است.

-انسان‌های نوین در سیر تکاملی خود، موهای بدن را از دست دادند، که فرضیات مختلفی برای آن وجود دارد.

-بیشترین رشد در میان اندام‌های بدن انسان در سیر تکاملی خود، مربوط به مغز است...

نسخۀ صوتی:

https://s29.picofile.com/file/8464173700/Barabari_26.ogg.html

پیوند اصلی:

https://irane-ayandeh.blogsky.com/Roqdad

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

https://t.me/oldhistor

موهنجودارو و هاراپا

مهرداد ایران‌مهر

تا ۵۰۰۰ سال پیش که هاراپا و موهنجودارو در کرانه سِند و با گسترش اجباری جمعیت‌ تمدن‌های پیرامون دو دریاچه میانی فلات بر اثر خشکسالی ۳۲۰۰، تشکیل شد؛ همزمان دراویدی‌های بومی و غیرمتمدن، ساکنان شمال و جنوب هند بودند.