هفت کشور

گردآوری: مهرداد ایران‌مهر

در فرهنگ ایرانی، جهان در زمان هوشنگ به هفت کشور بخش می‌شود و کوهی بس بلند (البرز) نیز در میان این سرزمین قرار دارد.

بخش میانی، کشور خونیرَث‌بامی (بامیک: درخشان) است و ایرانوج در آن قرار دارد. خونیرَث از همه بزرگتر و به تنهایی برابر شش کشور دیگر است.

 

طبق بندهش،

«از آنجا که خورشید به روز مِهِست برآید تا به روز کِه برآید، شرق، کشور اَرزَه (چین و ماچین۷) است، از آنجا که به روز کِه برآید تا به روز کِه نشود ناحیهٔ نیمروز است، کشور فرَدَدَفش (هندوستان۱) و ویدَدَفش (عرب و حبشستان۲) است. از آنجا که به روز کِه در شود تا به روز مِهِست در شود، غرب، کشور سَوَه (مصر و شام۳) است. از آنجا که به روز مهست برآید تا به روز مهست در شود، شمال، کشور وروبَرشن (صقلاب/اسلاو و روم۵) و وروجرِشن (ترک و یاجوج۶) است. چون خورشید برآید بر کشور ارزه و فرددفش و ویددفش و نیمی از خونیرث (ایرانشهر۴) تابد. چون به آن سوی تیرگ در شود، بر کشور سوه و وروبرشن و وروجرشن و نیمی دیگر از خونیرَس تابد؛ هنگامی که اینجا روز است، آنجا شب است، ... چنین گوید که میان ارزه و خونیرَث دریا است».

تصویر: ابوریحان بیرونی، التفهیم

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

https://t.me/oldhistor