اتیوپی آسیا یا کِفِن آفریقا

مهرداد ایران‌مهر

در گفتاری کوتاه، عنوان می‌کنیم که موی فر و پوست تیرهء پرشی‌ها، حاصل نفوذ ژن آفریقایی در جنوب‌شرق فلات (کِفِن/ایکتیوفاگی) است که خاستگاه پَرَشی‌ها یا همان پارس‌های آینده می‌باشد.

 

این جمعیت، در حدود ۵۰۰۰ سال پیش و با بروز گرمایش جهانی و خشک شدن دریاچه‌های بزرگ آب شیرین میانی فلات، گروهی به شرق سِند و گروه بزرگتری به سوی غرب گسترش یافته و تا دشت مرغاب و میانرودان و مصر و شرق مدیترانه و کرت و آتیک پیش رفتند.

نشانه‌های آن نیز چهرهء تیره نگارگری شدهء پرسئوس بر روی سفالینه‌های اژه‌ایی و نیز چهرهء اسیران بیگانه در نگاره‌های مصر کهن می‌باشد. همچنین چهرهء تیره و موهای فر سربازان شاهنشاهی در شوش که در لوور نگهداری می‌شود.

کانون اصلی این جمعیت، در شرق انشان مستقر شدند و در تلفیق با مرتوهای هخایی، سپس‌تر جهانشاهی هخامنشی را بنیان گذاشتند.

ارتباط دریایی میان کِفِن و مصر فرازین (سرچشمه‌های نیل)، باعث تاثیرات دوطرفه‌ای گشته است. بدینگونه که، سیاهان نواحی شرق و شاخ آفریقا نیز در آمیزش با آسیایی‌هایی که از راه دریا می‌رسیدند، حالتی دورگه از سیاهپوستان با تیرگی کمتر پوست و سایر مشخصات ظاهری متفاوت از غرب قاره را بروز دادند.

علت روشن‌تر بودن قبیلهء اورومو نسبت به گوموز در اتیوپی، این است که ۴۰ درصد پشتوانهء ژنتیکی اوروموها از میانرودان است که در جنوب شرق فلات هم دیده می‌شود. همچنین نزدیک به ۲/۵ درصد از ژنوم شکارچی‌های هند جنوبی در جمعیت‌های اتیوپیایی آفریقا وجود دارد که در سایر نقاط قاره دیده نمی‌شود.

این همان جایی است که در تاریخ استوره‌ای ما، کاوس با شاه افسانه‌ای هاماوران درگیر می‌شود.

سپه را ز هامون به دریا کشید

بدان سو کجا دشمن آمد پدید

بی‌اندازه کشتی و زورق بساخت

برآشفت و بر آب لشکر نشاخت

همانا که فرسنگ بودی هزار

اگر پای با راه کردی شمار

همی راند تا در میان سه شهر

ز گیتی برین گونه جویند بهر

به دست چپش مصر و بربر به راست

زره در میانه، بر آن سو که خواست

به پیش اندرون شهر هاماوران

به هر کشوری در سپاهی گران

خبر شد بدیشان که کاوس شاه

برآمد ز آب زره با سپاه

رفت و شدهای دوران‌های بعد مردمانی از آسیا با کشتی به مصر فرازین در دورهء ساحورع (حدود ۴۵۰۰ سال پیش) و پپی یکم، نشانگر تداوم این ارتباط دریایی بوده است.

نشانه‌های دیگر آن نیز، حضور کاسی‌ها با نام سرزمین کوش و همچنین مادها با نام سرزمین مذای/مدای در جنوب مصر (علیا) می‌باشد.

دقت در نقشه‌های کهن مانند نقشهء هرودت، به روشنی تفکیک دو منطقهء اتیوپی آسیا (ایکتیوفاگی/کِفِن) و اتیوپی آفریقا (حبشه) را نشان می‌دهد.

کِفِن یا اتیوپی آسیا، سرزمین پادشاهی کفئوس (سفیوس) پدر آندرومدا و همسر کاسیوپه می‌باشد که پرسئوس برای نجات جان آندرومدا از گزند غول دریایی، به آنجا می‌رود.

خشیارشا در پیامی به مردم آرگوس (قوم میکِنِه /موکنای/) که در نبرد «تروآ» نقش اصلی را در کنار دیگر دولت‌شهرهای یونانی داشته‌اند:

«پارس‌ها را از نوادگان پِرسِس فرزند پِرسِه‌ئوس و آندرُمِدا (مادا) (دختر کفئوس) دانسته، و به نیای یگانۀ ایرانیان و یونانیان و همچنین خویشاوندی یونانیان با قوم ایرانیِ «دانو» (دانائه همسر زئوس /دَئِوا/ و مادر پِرسِه‌ئوس) اشاره می‌کند». (هرودت، کتاب ۷، بند ۱۵۰)

منابع:

-تواریخ هرودوت (The histories of Herodot)، ترجمهء مرتضی ثاقب‌فر، انتشارات اساطیر (دو جلدی)، ۱۳۹۱

-فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه، گردآوری جلال خالقی مطلق (۸ جلد)، ناشر مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۷

-درخشانی، جهانشاه، دانشنامه کاشان جلد ۳، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، ١۳۸۲

-آب و هوای آسیای غربی، دانشگاه توبینگن و اوهایو

-پژوهش ژنتیکی کویینتانا-مورسی، ۲۰۰۴

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

http://t.me/oldhistor