سورنا فیروزی
سلسله مقالات تاریخ ماد کهن و دودمان آسووا - ۱
نگاهی به قدمت کهنتر حاکمیت سیاسی ایرانیان در فلات ایران
از آنجا که نگارنده قصد دارد موضوع دیرینگی راستین تاریخ ایران را در جایگاه زمانی مناسبش، به گونۀ گسترده توضیح دهد؛ مقالۀ کنونی را به صِرف آشنایی مقدماتی پیرامون نادیده انگاشتنهای صورت گرفته در قبال تاریخ ایران، و نیز دستاوردها و قدمت این سرزمین و ملت آن، کوتاه ارائه میکند.
سورنا فیروزی
شناخت سرزمینهای عهد کهن در بررسی هویت تمدنهای باستانی به هنگامهای خاص، بسیار اهمیت دارد. زیرا میتوان از این راه، پیشینۀ ملتها و ارتباطات آنان با یکدیگر را در مناطق گوناگون ارزیابی نمود.
از این رو، در این نگاشته به دور از هر گونه صدور قانون و قطعیتی، به بررسی جغرافیای سیاسی آسیای غربی از منظر سومریان و همسایۀ شمالی آن، اکد، میپردازیم.
گردآوری و تنظیم: مهرداد معمارزاده طهران (ایرانمهر)
برگرفته از: دانشنامۀ کاشان - جلد 3 و 4، دکتر جهانشاه درخشانی
https://www.balatarin.com/permlink/2014/12/2/3742151
کهنترین اشاره به سرزمین گوتیوم (کوتیوم)، در دوران پیش از فرمانروایی سارگُن یکم و در سندی از «لوگَلآنِهموندو» فرمانروای شهر اَدَب در میانرودان (4500 سال پیش) بوده است.
در این سند، به سرزمین گوتیوم همراه سرزمینهای سوبَرتو و «کور-/گیش/اِرین»(1) در پهنۀ شمال خاوری و ایلام در پهنۀ جنوب خاوریِ میانرودان و سرانجام سرزمین پَرَشی در خاور ایران اشاره میشود.
سورنا فیروزی
سومریان، مردمانی به ظاهر بیوارث که روزگاری است، بسیاری درصدد تصاحب و مصادرۀ میراث آنان برخاستهاند.
در این نگاشته، تلاش ما بر این خواهد بود تا کنکاشی پیرامون اصالت تباری و تاریخی سومریان انجام دهیم.
سورنا فیروزی
آیا فرمانروایان آخرین دورۀ بابل، ایرانی بودهاند؟
بابل سرزمینی است که در جنوب میانرودان جای دارد. این سرزمین در بخشی از اوستای کهن (رامیشت) به صورت «کویرینتَ»، در آبانیشت «بَوری»، در اسناد گوناگون میانرودانی و استوانۀ کوروش «سومر»، در نوشتههایی از میانرودان «بابل و کلده»، در نوشتههای پارسی هخامنشی «بابیروش»، در نوشتههای یونانی «بابیلونیا» و در نوشتگان پهلوی «بابل» ثبت شده است.