تاریخ روایی و مکتوب ایران که امروزه در مراکز آموزشی و دانشگاهی تدریس میشود، پیشینهاش به سالهای اخیر و زمان استعمار میرسد که توسط غربیها پیریزی شد. میدانیم که اکنون چنین آثاری منابع دانشگاهی مرتبط با پژوهشهای تاریخی کشورمان را تشکیل داده و اتفاقا مورد کمترین نقدها قرار گرفته است.
این کمتوجهی سبب جدا شدن بخشهای مهمی از تاریخ این قلمرو، و برای مثال تاریخ میانرودان و نیز نبردی حماسی همچون تروآ از خاستگاه اصلی آن شده است.