گردآوری: مهرداد ایرانمهر
دِرَفشِ کاویانی پرچم استورهای و تاریخیِ ایران تا پایان شاهنشاهی ساسانی بود که بنا به روایت فردوسی در شاهنامه، این درفش با قیام کاوهٔ آهنگر علیه ضحاک و آغاز پادشاهی فریدون پدید آمد.
از درفش کاویانی نوارهایی به رنگهای سرخ، زرد و بنفش آویزان بود و در مرکز آن نیز شکل یک ستاره (اختر) قرار داشت و به همین دلیل است که در منابع با نام اختر کاویانی نیز شناخته میشود و آن را فال نیک میدانستند.
اشارهٔ کنایهآمیز ناصرخسرو به «خجسته علم کاویان» و نیز خاقانی این باور را نشان میدهد.
چو آن پوست بر نیزه بر دید کِی
به نیکی یکی اختر افگند پی
بیاراست آن را به دیبای روم
ز گوهر بر و پیکر از زر بوم
بزد بر سر خویش چون گرد ماه
یکی فال فرخ پی افکند شاه
فروهشت ازو سرخ و زرد و بنفش
همی خواندش کاویانی درفش
از آن پس هر آنکس که بگرفت گاه
به شاهی به سر برنهادی کلاه
بران بیبها چرم آهنگران
برآویختی نو به نو گوهران
ز دیبای پرمایه و پرنیان
بر آن گونه شد اختر کاویان
که اندر شب تیره خورشید بود
جهان را ازو دل پرامید بود
منابع پذیرفتهشدهای در دسترس است که نشان میدهد این درفش در شاهنشاهی ساسانی، پرچم رسمی بوده و از آن در جنگها نیز استفاده میشد.
استورهٔ کاوهٔ آهنگر در دورهٔ ساسانی شناخته شده بود و شهرت خاندان کارن که نسب خود را به قارن پسر کاوه میرساندند، موید این امر است.
به گفتهٔ مورخانی چون طبری و مسعودی، این پرچم از پوست پلنگ ساخته شده بود و ابعاد آن ۸×۱۲ ذراع، (حدود ۵×۷٫۵ متر) بود. خوارزمی به منابعی اشاره کرده که در آنها جنس درفش کاویانی از پوست شیر بوده است.
برخی از پژوهشگران از جمله فردیناند یوستی، فردریش ساره و اسکار مان عقیده دارند که درفش کاویانی در قسمت آسیبدیدهٔ موزائیک اسکندر به تصویر کشیده شده است.
اهمیت ملی درفش کاویانی به حدی بود که یک قهرمان تورانی میتوانست بگوید: «آن اختری است که قوت ایرانیان در آن نهفته است» و «اگر آن درفش ارغوانی را بگیریم، ما روز را بُردهایم».
نقش مُهر محدب روی قطعات مهر و موم یافت شده در شوش. (نیمه هزاره چهارم)
تزیین با نقش چلیپایی بزرگ، با یک الماس کوچک در دایره در مرکز. هر بازوی صلیب توسط یک شکل دو شاخ پوشیده شده است. در بین آنها، چهار هلال کوچک که توسط یک شورون (شکل عدد ۸) بر آنها پوشیده شده است.
سکه هخامنشی، دوره خشیارشا (۴۸۵ - ۴۲۰ پ.م).
با نشان درفش کاویانی به شکل چلیپای ساده با چهار نقطه در جهات چهارگانه.
سکه ایونی، با نشان درفش کاویانی
میلتوس (ملط)، ۵۰۰ پ.م
سکه ایونی، با نشان درفش کاویانی
میلتوس (مَلَط)، اواخر سده ششم پ.م
سکه یافت شده با نشان درفش کاویانی
ابیدوس مصر، سال ۴۲۵ پ.م
سنجاقهای موی سر زنانه در لرستان با نشان درفش کاویانی
نشان درفش کاویانی را بر روی قالی پازیریک هم میبینیم.
نقش ستاره (درفش کاویانی) بر روی لباس سربازان هخامنشی.
دیوارهای آجری کاخ آپادانای شوش.
ایونیه، سده ششم پ.م
مُهر نوردی با نشان درفش کاویانی
شوش، نیمه هزاره سوم
تکهای از سفال ساسانی با نشان درفش کاویانی
حدود سده سوم تا هفتم م.
گردنبند هخامنشی با نشان درفش کاویانی
بغداد یکم، فرمانروای استخر
دوره سلوکی
سکه هخامنشی با نقش درفش کاویانی
دوران فرمانروایی اردشیر دوم
هکاتومنوس ساتراپ کاریا، ضرب شهر میلاسا
سال ۳۹۲_۳۷۷ پ.م
مُهر یافت شده در شوش با نشان درفش کاویانی
اوایل هزاره سوم
مُهر با نشان درفش کاویانی
شهر سوخته، هزاره چهارم
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:
آقای زمانی
۱۰.۰۰۰ سال برادر من ده هزار سال
درود بر شما ، نشان ملی مردمان ایرانشهر در تمام تاریخ ۷هزارساله ی ما درفش کاویان بوده ، امیدوارم که بزودی جای پرچم کنونی بیاد
درود و سپاس این طرح در ظروف جیرفت هم بفراوانی دیده میشود ولی بصورت درفش نیستند بلکه طرح مانند چهار گوش درفش هستند، پاینده باشید.