مهرداد ایرانمهر
برداشتی خام از یک فرد در حدود اورشلیم دورهء سلوکی از استورهء درخت زندگی.
هومبابا (هامان) نگهبان جنگلهای سدر ارته، به فرمان خدای شمش (خشیارشا) توسط مردوک (مردخای) و ایشتار (استر) کشته میشود.
اصلا خشیارشا همسرانی به نام وشتی و استر و وزیری به نام هامان نداشته است.
ماه آدار هم برابر با اسفند است و ارتباطی با فروردین و روز سیزده به در ندارد. جالب است که در میان تومارهای بحرالمیت و فهرست یافت شده از کتابهای تنخ، هیچ خبری از کتاب استر نیست.
برابری-قسمت سی و دوم
کارشناسان:
مهرداد ایرانمهر و محمد محبی
بخش سی و دوم:
-نظریه تکمبدایی تکامل انسان، با منطق علم ژنتیک همخوان است.
-حدود ۱۱۰۰۰۰ سال پیش، اجداد اولیه انسان نوین در شرق آفریقا زندگی میکردند.
(نک: فرهنگ انسانشناسی، ترجمه محسن ثلاثی، انتشارات علم)
-این انسانها هنوز روابط آمیزشی شبیه سایر جانوران داشتهاند. اما در واپسین هزارههای حضور انسان در آفریقا، نوعی فرهنگ جنسی نوین همراه با حیا شکل گرفته است. اگرچه هنوز مفهوم خانواده وجود نداشت.
-نخستین قبیلههای انسانی، با روابط میان جنس ماده در گروههای مجاور پا گرفت...
نسخۀ صوتی:
https://s28.picofile.com/file/8464173934/barabari_32.ogg.html
پیوند اصلی:
https://irane-ayandeh.blogsky.com/Roqdad
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:
ﺣﻠﻘۀ ﻃﻼیی، آﺭﺍﻣﮕﺎه ﺍﻳﻼمی
دست چپ ﻛﻴﺪﻳﻦ-ﻫﻮﺗﺮﺍﻥ ﭘﺴﺮ ﻛﻮﻟﻮﺵ
نیمۀ هزاره دوم
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:
برابری-قسمت سی و یکم
کارشناسان:
مهرداد ایرانمهر و محمد محبی
بخش سی و یکم:
-راسته نخستیها در آسیا پدیدار گشته و شاخهای از آنها به آفریقا راه یافتند.
-انساننماها نیز در جنوب آفریقا از نخستیها متمایز شده و به سوی شمال (شرق آفریقا) روند تکاملی خود را طی کردند.
-انسانهای دارای نشانگر ژنتیکی "اِم" از شرق آفریقا بیرون آمدند.
-بزرگ شدن مغز یک مزیت است. جهش و انتخاب طبیعی باعث تنازع بقا شده و ژنهایی که مغز حجیمتر را پشتیبانی میکنند، به نسل بعد منتقل میشوند.
-نخستیها نیمکره مغز توسعه یافته دارند. نخستیهای بیدم شامل انسانسایان و گیبونها از شاخه همونیدها جدا شدند و سپس خانواده بزرگ گیبونها از کپیهای جنوبی انشقاق یافتند...
نسخۀ صوتی:
https://s29.picofile.com/file/8464173918/barabari_31_11_.ogg.html
پیوند اصلی:
https://irane-ayandeh.blogsky.com/Roqdad
به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:
تحقیق در باب مآخذ شاهنامه، اندکی دشوار است و در این باب نمیتوان به صراحت سخن گفت. زیرا از طرفی گاه میان روایات فردوسی و مورخان در بعضی جزئیات اختلافی دیده میشود و از طرفی دیگر مآخذی که فردوسی از آنها استفاده کرده، جملگی از میان رفته است. چنانکه نمیتوانیم میان شاهنامه و مآخذ آن مقایسۀ مستقیمی کنیم.