مهرداد ایرانمهر
واژهٔ «خلیج» ریشهای ایرانی داشته و وارون بر پندار عمومی مبنی بر وزن فعیل بودن آن، اما کاملا ایرانی است.
مهرداد ایرانمهر
پس از غربزدهها و عربزدهها، چند سالی است که چشممان به جمال گروهی آریازده روشن شده تا نمادهای ایرانی را تخطئه نمایند.
باز هم گلی به گوشۀ جمال همان سلبریتیها و خشکهمذهبیها که اگرچه ایرادات شکلی به این آیینها میگیرند، اما اصلش را ایرانی میدانند. این ملیگراهای قلابی یا همان آریاگراهای غلیظ که دیگر دارند به هر گوشۀ این نمادها گیر داده و اصل آن را نیز غیرایرانی فرض میکنند.
اینکه این روزها عدهای خود را دانشمند فرض کرده و راه افتادهاند که «هفته» ایرانی نیست، اثر مخربش هیچ فرقی با کوبیدن فرهنگ و آیینهای ایرانی از سوی غربزدهها و عربزدهها ندارد.
مهرداد ایرانمهر
از ۱۵۸۳ که استیونز نظریهای دربارۀ زبانهای شرقی ارائه داد، طی ۲۰۰ سال بعد کسانی مانند ویلیام جونز انگلیسی (قرن هجدهم) نیز نظریات غلطی در این حوزه تولید کردند. همچنین مالته برون که نام هندوژرمنی، توماس یانگ در ۱۸۱۳ واژۀ هندواروپایی و اونوره شوه کشیش بلژیکی که در ۱۸۶۷ نام آریایی را ساخت.
کدام سال، ریشۀ ایرانی داشته و مستند است؟
۲۵۸۱ شاهنشاهی
۳۷۶۰ زرتشتی
۱۴۰۱ شمسی
۱۴۴۳ قمری
۲۰۲۲ میلادی
۶۷۷۲ آشوری
۷۰۴۴ میترایی آریایی
۱۴۱۰۱ اهورایی
یکی
از نمادهایی که چند سالی است روشنفکران و برخی مذهبیون، نفرتی عجیب نسبت
به آن بروز میدهند، ماهی قرمز سفرۀ هفتسین در خوان نوروزی است.
یک
سال، نگران مرگ و میر این آبزیان شدند و وقتی تیرشان به سنگ خورد، آنگاه
دلسوز مردم شدند و گفتند این جانور کثیف است و از آن بیماری میگیرید. سپس
گفتند که اصلا ایرانی نیست و از چین آمده، و خلاصه آنکه هر سال حقهای جدید
را در این باره از کیسۀ رسانههای زنجیرهای خود بیرون آوردند.