ایران از نظر هویتی، سرزمین متکثری نیست. بلکه واقعیات تاریخی نشان میدهد که ایرانیان جمعیتی همگن با ریشهای مشترک در دل تاریخ این فلات هستند.
این همگنی نه صرفا بر اساس تبار، بلکه بر پایۀ تمدن مشترک و فرهنگ و زبانی تاریخی شکل گرفته است.
مهرداد ایرانمهر
واژهٔ «خلیج» ریشهای ایرانی داشته و وارون بر پندار عمومی مبنی بر وزن فعیل بودن آن، اما کاملا ایرانی است.
مهرداد ایرانمهر
پس از غربزدهها و عربزدهها، چند سالی است که چشممان به جمال گروهی آریازده روشن شده تا نمادهای ایرانی را تخطئه نمایند.
باز هم گلی به گوشۀ جمال همان سلبریتیها و خشکهمذهبیها که اگرچه ایرادات شکلی به این آیینها میگیرند، اما اصلش را ایرانی میدانند. این ملیگراهای قلابی یا همان آریاگراهای غلیظ که دیگر دارند به هر گوشۀ این نمادها گیر داده و اصل آن را نیز غیرایرانی فرض میکنند.
اینکه این روزها عدهای خود را دانشمند فرض کرده و راه افتادهاند که «هفته» ایرانی نیست، اثر مخربش هیچ فرقی با کوبیدن فرهنگ و آیینهای ایرانی از سوی غربزدهها و عربزدهها ندارد.
مهرداد ایرانمهر
از ۱۵۸۳ که استیونز نظریهای دربارۀ زبانهای شرقی ارائه داد، طی ۲۰۰ سال بعد کسانی مانند ویلیام جونز انگلیسی (قرن هجدهم) نیز نظریات غلطی در این حوزه تولید کردند. همچنین مالته برون که نام هندوژرمنی، توماس یانگ در ۱۸۱۳ واژۀ هندواروپایی و اونوره شوه کشیش بلژیکی که در ۱۸۶۷ نام آریایی را ساخت.
کدام سال، ریشۀ ایرانی داشته و مستند است؟
۲۵۸۱ شاهنشاهی
۳۷۶۰ زرتشتی
۱۴۰۱ شمسی
۱۴۴۳ قمری
۲۰۲۲ میلادی
۶۷۷۲ آشوری
۷۰۴۴ میترایی آریایی
۱۴۱۰۱ اهورایی