دانشنامه کاشان
نام «پارس» آنگونه که گمان میرود به معنی «سوارکار و نجیبزاده» نیست، بلکه به معنی «جنگجویان تَبَردار» است. (این معنا، در نام تَپورها حفظ شده است)
ادامه مطلب ...
مهرداد ایرانمهر
گمان میرود واژۀ فارسی «تَبَر» (برگرفته از تَپَر، تَپَرَه - ارمنیِ «تَپَر»)، در پی جابجایی واک «ت» به پیش از «پ»، از ریشۀ «پَرَت» پدید آمده باشد.(سنجیده شود واژۀ پارسی باستانِ «پَرَثو»، آسیِ «فِرِت /پِرِت/»، خُتَنیِ «پَدَه، پَرَتَه» و تُخاریِ «پُرَت، پِرِت»)