حضور استعمارگران انگلیسی در هند و آشفتگی ایشان بر اثر آشنایی اولیه با وداهای کهن هندی و این نکته که ایشان دریافتند کتاب مقدسشان در برابر عظمت فرهنگ شرق به پشیزی هم نمیارزد، کار دستمان داد.
آشنایی متعاقب با متون کهن ایرانی، اوضاع را وخیمتر هم کرد. زیرا ایشان برای آنکه بتوانند شباهت حیرتآور زبانهای اروپایی و یونانی را با سانسکریت و اوستایی توضیح دهند، دست به واژهسازی و دستهبندیهایی زدند که آن وضع هنوز هم گریبان ما را گرفته و رهایمان نمیکند. دستهبندیهای ساختگی کسانی چون ماکس مولر، توماس یانگ، ویلیام جونز، یوهان آیشهورن، آرتور کریستنسن و... که مفاهیم غلطی چون هندواروپایی، آریایی، کوچ آریاها، سامی، آرامی و... را برساختند و کتابهای قطوری دربارهاش نوشتند.