ما شرقی‌ها...

زنده‌یاد مرتضی ثاقب‌فر

ما شرقی‌ها آنقدر از خودمان بد گفته‌ایم که دیگر حالمان دارد از خودمان به هم می‌خورد ... متاسفانه حقیقت این است که در کشور ما و در میان کسانی که به غلط نام روشنفکر را بر خود نهاده‌اند و البته باز هم متاسفانه این کلمه برای تحصیلکرده‌ها جا افتاده، افرادی از خوی اهریمنی برخوردارند و بعضی از ما، از نظر فرهنگی نسبت به تاریخ خودمان که یکی از درخشان‌ترین تاریخ‌های جهان است اهانت و توهین می‌کنیم و کتاب می‌نویسیم که ثابت کنیم ما بد بوده‌ایم!».

(نامۀ درونی انجمن افراز، ۱۳۹۳)

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

https://t.me/oldhistor

ژاپن، نقطه شرقی جاده ابریشم

توموکو شیمویاما:

فرهنگ ایران، پایه‌گذار تمدن ژاپن در ۲۰۰۰ سال پیش بوده است.

به صفحه تلگرام ما بپیوندید، تاربرگ تاریخ روایی ایران:

https://t.me/oldhistor

واژۀ زن در فرهنگ و ادب ایرانی

زن در میان برخی از فرهنگ‌های اروپایی که ریشهٔ کهن‌تری دارند چونان صربی، ایتالیایی، یونانی و روسی، برعکس دیگر زبان‌های اروپایی نامی مستقل و متکی به خود دارد؛ و اگرچه زبان‌شناسان غربی آن را از ریشهٔ "ژنوس" یونانی می‌دانند، اما باید دانست که ساده‌تر از ریشهٔ یونانی، نام‌واژهٔ "ژن" در زبان مادی است که از ریشهٔ "کئینی" اوستایی و "کن" پهلوی برآمده و معنای "خانه" و "صاحبخانه" دارد.

نفوذ فرهنگ ایرانی در چین

بسط فرهنگ ایرانی در چین سبب شده بود که تا سال ۵۰ پ.م تقریبا در همهٔ چین واژه ایرانی «خشثرپاون/ شهربان، ساتراپ» را برای سران ایالت‌ها بکار برند.
مناسبات خارجی ایران و چین و حضور سفیر دائم در پایتخت‌های دو کشور که در پامیر با هم همسایه بودند، از زمان تیرداد یکم اشکانی برقرار شده بود. شمار اعضای سفارت ایران در چین در زمان قباد ساسانی، ۹۰ تن از جمله یک موبد بود و سفارتخانه ایران در چین نگهبانان ایرانی داشت.
در دوران اشکانی و ساسانی، حجم مبادلات بازرگانی دو کشور چشمگیر بود. به همین دلایل بود که پیروز پسر یزدگرد سوم برای گرفتن کمک به چین رفت، و متعاقب فروپاشی ایران ساسانی هزاران تن به چین و چند برابر این عده هم به هند رفتند.
واژۀ چین را ایرانیان از نام دودمان شین (به پایتختی چانگ-ان) گرفتند، و این واژه از ایران به اروپا انتقال یافت و سپس جهانی شد.