بوم‌نگاری کوشان باستانی

برگرفته از دانشنامه کاشان - ج۳

در استورۀ سومری «اِنکی و نین‌خورسَگ»، توکریش سرزمینی است کوهستانی با کان‌های زر و سنگ لاجورد. کانسنگ «لاجورد»، تنها می‌تواند در بدخشان (ایران خاوری، افغانستان امروزی) یافت شود.(شاید هم «توکریش» باراندازی برای این کالاها بوده است)

مادها و سرزمین مده

گردآوری و تنظیم: مهرداد ایران‌مهر

برگرفته از: دانشنامۀ کاشان - جلد ۳ و ۴، دکتر جهانشاه درخشانی

«مَدَه» در متن‌های کهن میانرودان، نامی جغرافیایی است. واژه یا نام خاص سومریِ «مَدَه» بی‌گمان یک وام‌واژه است.

این سرزمین گویا پهنه‌ای بس گسترده بوده است. زیرا مَدَه به گونۀ پیشوند همراه نام چندین جا آورده شده است که همگی در باختر فلات ایران قرار داشتند، مانند مَرتو، سوبَرتو، انشان، کیمَش، گوتیوم و جز آن.

ردپای گوتی‌های باستانی از مرز چین تا مصر

گردآوری و تنظیم: مهرداد معمارزاده طهران (ایران‌مهر)

برگرفته از: دانشنامۀ کاشان - جلد 3 و 4، دکتر جهانشاه درخشانی

https://www.balatarin.com/permlink/2014/12/2/3742151

کهن‌ترین اشاره به سرزمین گوتیوم (کوتیوم)، در دوران پیش از فرمانروایی سارگُن یکم و در سندی از «لوگَل‌آنِه‌موندو» فرمانروای شهر اَدَب در میانرودان (4500 سال پیش) بوده است.

در این سند، به سرزمین گوتیوم همراه سرزمین‌های سوبَرتو و «کور-/گیش/‌اِرین»(1) در پهنۀ شمال خاوری و ایلام در پهنۀ جنوب خاوریِ میانرودان و سرانجام سرزمین پَرَشی در خاور ایران اشاره می‌شود.