مهرداد ایرانمهر
هیچ انسان خردمندی برین باور نیست که دانستههایش مطلق است.
استادانی هم که ما در این دوره و در حوزۀ علوم انسانی میشناسیم، از این قاعده برکنار نیستند.
مهرداد ایرانمهر
ایرانوج در اسناد، وارث خونیرث و خود نیای ایرانشهر (ایران) است.
پندار نادرستی که بر اثر برداشتهای سطحی از برخی متون و طی تفسیر بیاساس غربیان شکل گرفته و ایرانوج را ناحیهای محدود نشان میدهد، امروزه باعث نتیجهگیریهای تاسفبار و وحشتناکی در توضیح تاریخ استورهای و وصف دورههای انسانشناسی فلات شده است.
مهرداد ایرانمهر
کسانی که متن فرگرد یکم وندیداد را مسیر کوچ از سیبری به ایران میدانند، به سیر این کوچ خیالی در تصویر و ترتیب آمده در متن بنگرند و اندکی در فرضیات منسوخ خویش که حاصل پیروی از افاضات پوچ امثال کریستنسن است، تفکر کنند.
سغد
مرو
بلخ
نسایه
هرات
کابل
اورو
خننت
رخج
هیرمند
ری
چخر
ورنه
هفترود
ارنگ
مهرداد ایرانمهر
از ۱۵۸۳ که استیونز نظریهای دربارۀ زبانهای شرقی ارائه داد، طی ۲۰۰ سال بعد کسانی مانند ویلیام جونز انگلیسی (قرن هجدهم) نیز نظریات غلطی در این حوزه تولید کردند. همچنین مالته برون که نام هندوژرمنی، توماس یانگ در ۱۸۱۳ واژۀ هندواروپایی و اونوره شوه کشیش بلژیکی که در ۱۸۶۷ نام آریایی را ساخت.