فارسی شکر است

زنده‌یاد دکتر عبدالحسین زرین‌کوب:

می‌‏گویند ادوارد براون انگلیسى وقتى با دانشمندانى برخورد می‌‏کرد که می‌‏توانستند به فارسى تکلم کنند، هر زبان دیگر را کنار می‌‏گذاشت و می‌‏گفت: 

«باید فارسى حرف زد؛ چرا که وقتى انسان فارسى حرف می‌‏زند، احساس می‌کند زبانش انسانی‌‏تر است.»

نمی‌‏دانم آیا ایرانی‌هایى که در خانۀ خود با فرزندان ایرانى خویش به زبان فرنگى حرف می‌‏زنند یا در ادارات، کارگاه‌ها و بیمارستان‌ها مطالب خود را به زبان انگلیسى تقریر می‌‏نمایند، از این کلام براون احساس شرمسارى می‌‏کنند؟

پوشش زن در دورۀ اشکانی

پوشش درخور، از نشانه‌های تمدن بشری و نماد فرهنگ ایرانی. نوع پوشش این بانوی اشکانی که در تندیس مشاهده می‌شود، بسیار زیباست.

شاهنامه استوره است، نه افسانه

دکتر آزاده احسانی، در نوشتاری با نام "سخنی کوتاه دربارۀ چگونگی پیدایش شاهنامه/ ۲۹بهمن‌ماه ۱۳۸۹" آورده‌اند:
«باور بسیاری بر آن است که، "شاهنامه مجموعه داستان‌هایی است در قالب شعر که حاصل ذهن پویا و توانای "حکیم ابوالقاسم فردوسی" شاعر گرانسنگ ایران می‌باشد". اما باید دانست، شاهنامه کتابی است تاریخی و بر مبنای نوشتارهای کهن ایرانی، و فردوسی تنها این کتاب گرانمایه را که پیش از او کس دیگری (دقیقیِ شاعر) نیز تصمیم در به شعر درآوردن آن داشته است، با سخن شیوا و بی‌مانند خود به شعر در آورده است».

استوره‌های ایرانی در آیینۀ اسناد ودایی

مهرداد ایران‌مهر

امروزه به آن اندازه از کُنه تاریخمان دور افتاده‌ایم که شاید دیگر امیدی برای بازپیرایی دگربار آن بر جای نمانده باشد. اما به هر رو، بر ماست تا این چراغ بی‌فروغ کنونی و همین اندک کورسوی بازمانده در دل تاریکی را زنده نگاهداریم، شاید که راهی برای بازدم دوبارۀ آن یافت گردد. یکی از این راه‌ها، نگاه به آیینۀ روشن‌تر ماندۀ «اسناد کهن هندی»(۱) است.

رهنمون دیدگاه‌ها به خاستگاه جنوبیِ بوم‌نگاری و جمعیت‌شناسی ایرانی، نگاه بی‌پیرایه به «اسناد» بدون توجه به آنچه تاکنون ادعا شده و در تاریخِ موجود آمده، و نیز کاربرد روش تطبیقی در مطالعۀ اسناد دست اول و داده‌های دانش‌های نوین، از نکته‌های مهم این مرقومه است.

دست از سر تاریخ بردارید

امروزه حوزۀ علوم انسانی و به ویژه تاریخ در کشورمان، با مشکلات عدیده‌ای روبرو است. چنانچه بخواهیم عوامل موجد این موضوع را نام ببریم، خود مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد. اما از آنجا که در این مقال قصد نداریم مستند و شمرده این عوامل را برشماریم، بنابراین به صورت کلی و گذرا به بخشی مصداقی از این معضلات خواهیم پرداخت.